I Komunia Święta odbędzie się 25. maja 2024 r; w godzinach przedpołudniowych
Biały tydzień – Od Bożego Ciała 30. maja 2024 r.- do 6. czerwca 2024 r.
Dziecko przygotowuje się do I Komunii Świętej, przez uczestnictwo w nabożeństwach roku liturgicznego, oraz uczestnictwo w katechezie szkolnej. Dzieci, które nie uczestniczą w nauczaniu religii, nie zostaną dopuszczone do I Komunii Św. – w myśl Kodeksu Prawa Kanonicznego: Kan. 913: § 1. Dzieci wtedy można dopuścić do Komunii świętej, gdy posiadają wystarczające rozeznanie i są dokładnie przygotowane, tak by stosownie do swojej możliwości rozumiały tajemnicę Chrystusa oraz mogły z wiarą i pobożnością przyjąć Ciało Chrystusa.
Warunki dopuszczenia dziecka do I Komunii świętej:
- Uczestnictwo w szkolnym nauczaniu religii (opanowanie materiału przewidzianego w Programie Nauczania Religii Rzymskokatolickiej w Przedszkolach i Szkołach (2010)
- Opanowanie pamięciowe podstawowych modlitw: Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo, 10 przykazań Bożych, 6 prawd wiary, 7 sakramentów świętych, 5 warunków dobrej spowiedzi, Akt wiary, nadziei, miłości, żalu, Przykazanie miłości, formuła spowiedzi. (Znajomość powyższych modlitw sprawdzana jest w ramach nauczania religii w szkole, a nie w ramach katechezy parafialnej, której zgodnie z Programem Nauczania Religii Rzymskokatolickiej w Przedszkolach i Szkołach (2010) nadajemy charakter celebracji)
- Uczestnictwo w katechezie parafialnej (podczas Mszy Świętych i zebrań z rodzicami)
- Potwierdzenie faktu chrztu św. (akt chrztu rodzice powinni dostarczyć zaraz po zgłoszeniu dziecka do I Komunii Św. jeżeli dziecko było ochrzczone poza parafią)
Formularz zgłoszeniowy
Wszystkie teksty, które będą wykorzystane w liturgii I Komunii Świętej są dodane w plikach do pobrania na dole strony
I Komunia Rocznicowa odbędzie się 23 czerwca 2024 r; o godz. 12.00 – zapisy u księdza prowadzącego
Dziecko przygotowuje się do Komunii Rocznicowej, przez uczestnictwo w nabożeństwach pierwszopiątkowych
Od chwili Chrztu świętego jesteśmy czystymi i świętymi dziećmi Bożymi. Niestety zdarza się nam popełniać mniej i bardziej poważne grzechy, które oddalają nas od Boga. Wracamy do Niego, przystępując do spowiedzi. Pan Bóg bardzo na nas czeka.
Warto spowiadać się często, nawet z drobnych, powszednich grzechów. Każdy grzech rani nas i naszych bliskich. Przychodźmy często do Jezusa, który jest lekarzem i uzdrawia nas w czasie spowiedzi. Nasze sumienie staje się wówczas bardziej wrażliwe, lepiej słyszymy głos Boga w swoim sercu. Spowiedź to także pojednanie z całym Kościołem.
Panie Jezu, Ty powiedziałeś, że Bóg jest Ojcem oczekującym na powrót dziecka, które odeszło od Niego. Ojciec wybiegł na spotkanie syna, gdy ten był jeszcze daleko. Tak bardzo chciał go przytulić do siebie i przebaczyć wszystkie winy. Teraz ja chcę wyruszyć w drogę do Ciebie i wierzę, że wypatrujesz mojego powrotu, a Twoja miłość przebaczy mi wszystko. Proszę Cię, pomóż mi, abym przez dobry rachunek sumienia przygotował się na nasze spotkanie. Amen.
RACHUNEK SUMIENIA
(według przykazania miłości Boga i bliźniego)
Przypomnij sobie, co dobrego wydarzyło się w twoim życiu od ostatniej spowiedzi. Czy były jakieś spotkania, uroczystości, wyjazdy, które zapamiętałeś? Czy w tym czasie dzięki tobie komuś było lepiej, czy udało ci się komuś sprawić radość? Podziękuj za to Panu Bogu.
Podziękuj Panu Bogu za to, że jest twoim kochającym Ojcem. Zastanów się:
- Czy myślisz o Nim? Czy mówisz Mu, że Go kochasz? Czy ufasz Mu, że troszczy się o ciebie?
- Czy modlisz się codziennie? Czy w modlitwie pamiętasz o swoich bliskich?
- Czy na Mszy świętej starasz się skupić, słuchasz czytań i Ewangelii i nie przeszkadzasz innym?
- Jak często przystępujesz do spowiedzi? Czy nie zaniedbujesz tego sakramentu?
- Czy imię Boże wypowiadasz z szacunkiem?
Podziękuj dobremu Bogu za swoich rodziców i dziadków. Zastanów się:
- Czy z twojego zachowania mogą poznać, że ich kochasz?
- Czy słuchasz tego, co ci radzą?
- Czy jesteś dla nich życzliwy?
- Czy nie zasmucasz ich swoim zachowaniem – marudzeniem, uporem lub złością?
- Czy im chętnie pomagasz?
Podziękuj Panu Bogu za swoje rodzeństwo. Zastanów się:
- Czy jesteś dla rodzeństwa dobry?
- Czy pomagasz rodzeństwu?
- Czy chcesz mieć wszystko, co najlepsze dla siebie?
- Czy przepraszasz rodzeństwo i czy umiesz przebaczyć, jak się pokłócicie?
Podziękuj Bogu za przyjaciół, koleżanki i kolegów. Zastanów się:
- Czy dobrze o nich myślisz?
- Czy nie obgadujesz ich? Nie wyśmiewasz? Nie robisz im na złość?
- Czy cieszysz się z ich sukcesów, czy im nie zazdrościsz?
- Czy umiesz się z nimi dzielić tym, co masz?
- Czy stajesz w obronie słabszych?
Podziękuj Bogu za siebie, za wszystko, czym Bóg cię obdarzył – zdrowie, rozsądek, zdolności. Pomyśl:
- Czy dbasz o swoje zdrowie?
- Czy można na tobie polegać? Czy dotrzymujesz słowa?
- Czy jesteś prawdomówny?
- Czy nie przeklinasz?
- Czy dobrze wykorzystujesz czas, który Bóg ci daje – nie jesteś leniwy, nie marnujesz czasu przed telewizorem i komputerem?
- Czy oglądasz rzeczy (filmy) dobre dla ciebie?
- Czy wypełniasz swoje domowe i szkolne obowiązki?
Następnie odmów żal za grzechy (możesz posłużyć się Aktem żalu)
POSTANOWIENIE POPRAWY
(Dobrze jest postanowić sobie poprawę w konkretnej, niewielkiej nawet sprawie – tak by było to możliwe do wykonania.)
Panie Boże, bardzo chcę nie grzeszyć więcej i nie zasmucać Cię moim postępowaniem. Duchu Święty, daj mi moc wytrwania w dobrym. Pomóż mi dotrzymać mojego postanowienia. Amen.